Goood morning Bali,

It’s a humid 29˚C but it feels like freaking 35˚C. We zitten alweer in Bali en zijn 2 eilanden verder sinds mn laatste post vanaf Sentosa in Singapore.

Sinds die post echt super veel meegemaakt, allereerst de laatste week in Singapore was erg chill. Ben die dinsdag de 14 samen met Simone naar Chinatown gegaan om daar naar een paar tempels te kijken. Daar hebben we dan met Babiche Singapore’s dish gegeten… namelijk Chicken Rice. Wat erg goed te doen is. Daarna heeft Simone mij afgezet bij een treetop walk ding en heb ik daar een beetje rondgelopen, genoten van de natuur, en me natuurlijk het habbibabbie gezweet, want het was wel lekker warm. Die avond niet zo heel veel gedaan, beetje tv gekeken met de familie… maar dat is ook wel lekker af en toe.
The next day…
Woensdag was een beetje een regel dag. Mn gitaar was al een aantal dagen kapot, dus die moest gerepareerd worden. En ik wilde mijn visum voor Indonesië gaan verlengen. Toen de vogeltjes begonnen te fluiten ben ik uit bed gesprongen om mijn dag ‘zinvol’ te gebruiken. Ben toen met de shuttle bus vanaf Sentosa naar Vivo market gegaan, een groot winkelcentrum. Daar heb ik de trein gepakt en het ging eigenlijk allemaal wel snel. Gitaaronderdeel ophalen, en door naar de ambassade.
Kom ik daar bij die ambassade, vragen ze om je toelatingsbewijs voor Singapore… zo’n los klein briefje in je paspoort. Ik dacht echter die ochtend, laat ik dat er maar uit halen, want stel dat ik het vergeet…-.-… oftewel ik kon niet eens de ambassade op, laat staan een visum regelen.
Daarom ben ik toen maar naar Marina Bay Sands gegaan, om daar een beetje rond te kijken. Het is echt een geniaal winkel centrum, zit zelfs een schaatsbaan in… maar geloof me, als je geen geld heb, is het eigenlijk nutteloos om er te zijn. Want duur heeft opeens een andere betekenis. Je kon me dus voornamelijk buiten vinden in het park, waar ik maar een beetje heb rond gecruised.
’s Avonds ben ik met een vriend van Phoebe, Auzzie en Fenella een vriendin van Babiche gaan stappen. We zijn eerst wat gaan eten bij de British Club en toen daarna naar Avalon gegaan. Super toffe avond, veel gelachen.
Toen ik dan ook de volgende ochtend thuis kwam om half 5 was ik die donderdag beetje gaar-ish. Het enige wat ik die dag gedaan heb is mn vlucht naar Jakarta boeken, die uiteindelijk op zondag ochtend 8 uur was.
Vrijdag ochtend kwam ik erachter dat de wond op mn heup, door de scootercrash in Phuket, misschien toch wel ontstoken was. Ben toen met Simone naar de dokter gegaan, waar ik natuurlijk weer S$80,- neer kon leggen voor antibiotica en pleisters…
Daarna hebben we even boodschappen gedaan en zijn we terug gegaan om ons klaar te maken voor Phoebe’s play. Wat echt super tof was, toneelstuk over een uit de hand gelopen grap ;-) meer vertel ik niet.
Mijn laatste dag in Singapore heb ik met Phoebs door de stad heen geslenterd. We zijn begonnen in Sentosa, daar naar de cable car gefietst. Dat is echt een aanrader, je ziet zo ongelofelijk veel van de stad zo hoog in de lucht. Na de cable car zijn we met de trein naar Marina Bay Sands gegaan, dit keer dan om ook echt daadwerkelijk naar boven te gaan. Beetje rondgelopen op het bovenste deck en van het uitzicht genoten. Aangezien we helemaal van de ene kant van Singapore naar de andere gingen en weer terug, zijn we na Marina Bay Sands terug gegaan naar huis. Hebben we avond gegeten, ben ik met Babiche naar Iron Man 3 geweest en toen daarna nog uit met Phoebe en wat van haar vrienden.
Om die ochtend uiteraard 4.30 thuis te komen, en toen maar wachten op de taxi naar het vliegveld van 5.15.
… voor ik het wist zat ik in Indonesië.

Na een lange nacht stappen en toen mn vlucht kwam ik zondag ochtend aan in Jakarta. Daar zou ik opgehaald worden door de collega van André (oom) en die zou me een beetje wegwijs maken in Jakarta en me naar een guesthouse brengen. Loop ik voorbij de douane op het vliegveld, verwacht ik daar iemand met een bordje. Nou waren er twee kanten dus toen ik Agnes aan de ene kant niet vond ben ik naar de andere kant toe gelopen. Nou wisten wij echter beide niet hoe de ander er uit zat, en Agnes was ook nog eens vergeten om een bordje met mijn naam mee te nemen. Gelukkig wees een chauffeur haar er op dat ze dat beter wel kon doen, dus toen ik mijn naam vond was ik ook wel even blij :P
Daarna zijn we naar een winkelcentrum gegaan om wat te ontbijten, daar ontmoete ik Siong en zijn dochter Joy, ook een collega van André. Siong heeft mij uiteindelijk naar mn guesthouse gebracht, en zich vervolgens 10x verontschuldigd dat het niet het hotel was dat hij eigenlijk in gedachten had. Toen gaf ie me wat tijd om me om te kleden, te douchen en misschien wat bij te slapen. Na een uurtje werd ik weer opgehaald om heel de middag door Jakarta te rijden. Gelukkig was het zondag dus het verkeer deed niet al te lastig. Heb veel van Jakarta gezien, maar aangezien ik nogal moe was, heb ik het die dag niet al te laat gemaakt.

De volgende dag zouden de grote plannen beginnen, ik werd opgehaald door Siong, we aten even snel gado-gado, en zijn toen naar het kantoor van de theefabriek gegaan. Daar aangekomen heb ik veel collega’s van andré ontmoet. De grote baas, die me verdacht veel aan mn opa doet denken, (zelfde bril) en ook wat mensen die met me op de foto wilden… ;-).
Ik was er nog geen 15 minuten, of ik werd al meegenomen door Anthony om thee te gaan proeven. Anthony, een andere Nederlander die daar werkt, zou me ook meenemen naar de theeplantage. Was leuk om te doen, niet dat ik nu goeie theesoorten uit elkaar kan houden, maar ik weet wel een beetje waar je op moet letten, dus dat is altijd mooi meegenomen.
Na het theetesten ben ik door Siong de fabriek rondgeleid. Voor ik het wist was het echter alweer tijd om door te gaan naar de plantage itself. Ik werd toen door Anthony, samen met zijn vriendin Maya, meegenomen om naar de plantage gegaan. Na een 6 uur rit daar aangekomen zijn we eigenlijk alleen wat gaan eten en vervolgens gaan slapen, het was namelijk al donker toen we daar aankwamen, dus heel veel was er niet te zien.
De volgende ochtend hebben we genoten van het indrukwekkende uitzicht over de velden, en zijn we rustig aan gaan ontbijten, om daarna naar alle fabrieken zelf te gaan. Er zijn twee soorten manieren van thee produceren, nou zal ik er niet teveel op ingaan, maar dat betekende dat we naar 2 verschillende fabrieken op de theeplantage gingen om daar te kijken. Veel geleerd over thee, weer thee geproefd en ik begin er al wat beter in te worden.
Rond een uur of 1 gingen we weer terug naar Jakarta. Ik zou echter afgezet worden in Bandung om daar de trein te pakken naar Yogyakarta.
We kwamen ongeveer om 5 uur in Bandung aan, daar heb ik mijn treinticket gekocht. Gedag gezegd tegen Anthony en Maya en vervolgens door gegaan naar Yogya.

In Yogya zou ik naar het guesthouse van Fleur gaan, daar even douchen, en dan Yogya bekijken terwijl zij naar de Borobudur zou gaan. Dus toen ik om 3am aankwam bij het guesthouse, had ik gehoopt dat Fleur al een klein beetje wakker zou zijn. Aan de andere kant vertrokken ze pas 2 uur later dus het was niet zo dat ze laat waren. Toen ik daar na 1,5 uur nog steeds zat, begon ik me toch een beetje zorgen te maken, wat als ze niet optijd wakker werden… wat als er niet genoeg tijd was voor mij om te douchen.
Terwijl ik daar aan het wachten was, kwam er ook iemand anders naast me zitten, sis, Nederlandse die ook ’s ochtends de Borobudur tour ging doen. Dus toen die andere twee zo laat waren, besloot ik maar om met Sis mee te gaan op haar tour.
De Borobudur is misschien wel een van de tofste dingen die ik heb gezien so far. Het is zo intens mooi, super overweldigend en zeker een aanrader om naartoe te gaan. Ik was basically ook bij de Borobudur om een foto te kopiëren die bij mn opa en oma thuis hing van de familie… nou is de omgeving tegenwoordig niet helemaal meer hetzelfde. 20 jaar geleden was het toch allemaal wat kaler, nu is het helemaal vol-beplant/bestraat… ik kan wel zeggen dat ik mn best gedaan heb.
Na helemaal overdonderd terug gekomen te zijn in het guesthouse werd ik gebeld door Agnes. Die vroeg, of naja me eigenlijk kwam vertellen, dat haar broer in Yogyakarta mij wilde ontvangen en alles wilde laten zien. Dus ik werd niet snel daarna opgebeld door haar broer, die vroeg waar ik was en die me meteen op kwam halen.
Leo, zo heette hij, heeft me vervolgens meegenomen om gado-gado te eten, en na een snelle tussenstop bij hem thuis, door naar het strand.
Haha daar op het strand heb ik het grappigste foto moment met Indonesiërs ooit meegemaakt. Dus deze groep kinderen wil met me op de foto, naja geen probleem denk je, alleen de jongen die de foto zou nemen, wilde ook wel heel graag met me op de foto… zo graag dat je de wanhoop in zn ogen kon zien, de wanhoop die zei ‘please someone take my camera’. Toen Leo de camera van m overpakte kon je de blijdschap van zn gezicht aflezen.
Die avond zouden we wat gaan eten met vrienden van Leo, allemaal Indonesiërs, het zou alleen pedis (heet) zijn. Dus ik zeg ‘naja, ik hou wel van een beetje heet eten’ Al is deze term erg verschillend onder de mensen. We zitten te eten, en iedereen begint te zweten, zo heet is het. Gelukkig was ik dus niet de enige die het eten heet vond.
De dag daarna zijn we op motorbikes door Yogya heen gaan rijden, eerst even langs de travel agency, daarna langs Sultan’s palace, Prambanan en Mt Merapi. Bij de travel agency gaven ze me een optie voor een 3 daagse tour van Yogya, via Bromo en Ijen naar de haven richting Bali. Precies wat ik zocht. Alleen ze zouden me in de middag laten weten of de tour a. ging of b. vol zat. Dus na een awesome dag van tempels bezoeken, paleizen zien en de berg op scooteren nog steeds geen smsje, belletje of email. Dus ik begin me toch een beetje zorgen te maken. Wij tuffen terug naar de travel-agency om er daar achter te komen dat het helemaal niet kan, de tour zit vol! Maarja das lekker handig als je daar pas 6 uur achter komt, en alle travel-agencies dicht zijn. Het enige wat ik dus kon doen was een treinticket boeken naar Malang.

Een nachttrein ritje later…
Malang zag er uit als een toffe stad, minder druk dan Yogya en er was wel wat te doen. Mijn enige goal echter die ochtend was een tour operator vinden. Voor het treinstation ging ik echter even zitten, want ja hè vermoeidheid enzo. Dus terwijl ik daar zit komt er een gast naar me toe, Reeza. We raken aan de praat en hij vraagt me wat ik ga doen, Bromo? Waarop ik zeg ja, blabla, gefucked, blabla, geen plan. Waarop hij zegt, wil je niet met mij en mijn vrienden mee, wordt lachen man. Dus zo zat ik vervolgens op Mt. Bromo met 9 andere Indonesiërs. Wat gasten uit Jakarta en Malang. Was echt gezellig, veel gelachen en voornamelijk gek gedaan. Daarna zijn we na Bromo meteen door gegaan naar Ijen om daar the Sulphur/Acid lake te zien. Wat echt super mooi was, en natuurlijk lekker naar ei-winden stonk. Daarna door gegaan naar de haven om naar Bali te gaan.
Het boottochtje zelf was maar 1 uur, maar vervolgens was het nog 6 uur in een shitty bus helemaal naar Kuta toe.

Gelukkig kon ik hier in Bali bij mn tante Wally in huis zitten, dus daar zit ik nu. Is een toffe èèn-kamer woning niet teveel poespas, maar precies goed.
Het plan nu is om een surfplank te kopen en een goede 2,5 week te gaan surfen hier in Bali. Heb er echt heel veel zin in, heb ook al wat planken gezien, nu alleen de beste prijs eruit slepen.

Dat wasm weer! Groetjes thuis… Feel free to facetime!

xxxx Thum